Artigos de Flora e fauna de Galiza. Revista CERNA, medio ambiente e ecoloxismo da man de ADEGA
O congro e o lumbrigante, amizade interesada
Xosé Salvadores
CERNA Nº 70 - Reforma eléctrica contra as enerxías renovábeis
Páx. 44
Juan de Laxe contoume a curiosa historia do congro e do lumbrigante que sabía de oídas e por propia experiencia. Estaba absolutamente convencido de que no lugar onde habita un congro hai sempre un lumbrigante facéndolle compaña. Dicía que viven nunha simbiose un pouco estraña, xa que se o lumbrigante se encarga de alimentar o congro, faino cunha finalidade ben estudada e moi interesada. Queres saber cal é?
A silveira
Margarida Miguens
CERNA Nº 70 - Reforma eléctrica contra as enerxías renovábeis
Páx. 45
Se souberamos de todas as propiedades medicinais, culinarias e artesáns da silveira, seguramente miráramos de xeito diferente esta planta gabeadora e ás veces molesta para algúns dos humanos. Se tes curiosidade, Marta Miguens preséntache aquí a cara máis amábel da silveira.
Os diminutos musgaños
Xosé Salvadores
CERNA Nº 69 - Charcas con Vida: os pequenos humidais na túa man
Páx. 48
Xosé Salvadores afonda nas cualidades morfolóxicas destes pequenos mamíferos para diferencialos dos roedores, cos que se adoitan confundir. Explica cales son as súas funcións na natureza e a dificultade que están a ter para sobrevivir, debido fundamentalmente aos agrotóxicos e ao rexeitamento das persoas descoñecedoras da súa valía natural.
Herba do demo ou estramonio
Margarida Miguens
CERNA Nº 69 - Charcas con Vida: os pequenos humidais na túa man
Páx. 49
O estramonio leva connosco arredor de 500 anos, foi introducido en Europa aló polo século XVI mediante unhas sementes orixinarias de Turquía. Dise que esta planta é nativa da India e Sudamérica. Adaptouse perfectamente ás nosas condicións polo que se dá ben en toda a xeografía galega desde unha altitude de 1900-2500 m e incluso a nivel do mar, por iso é que está catalogada como especie invasora. Así que neste artigo imos coñecer unha planta que non é galega, pero que si abunda na Galiza. Non obstante, o estramonio non é coñecido polo seu carácter invasor, senón pola súa toxicidade. Neste artigo, afondamos nas súas cualidades.
A algaria, discreta furatoxos de longa cauda
X.L.Salvadores
Páx. 46
A algaria é unha especie autóctona galega inda que algúns estudos indican que sería unha especie africana introducido polos humanos na nosa terra. Vive en zonas de matogueira e sotobosque e fai vida nocturna, é difícil vela porque se agocha en canto nota presenza. Nos últimos tempos coa chegada do asfalto a cada corredoira e tamén dos automóbiles as mortes aumentan considerablemente, de maneira que non é infrecuente atopalos restos dunha algaria en estradas galegas.
O Torbisco
María Xosé Castro
Páx. 47
O Torbisco é un arbusto que pode chegar ao metro de altura, e perenne polo que podemos observalo verde todo o ano. Tanto as follas como os froitos son tóxicos e moito, de forma que a súa inxestión poden causala morte en menores ou persoas febles. Inda así os humanos souberon aproveitarse dela para pescar, facer cordas, cicatrizar feridas ou como insecticida.
.gif)
Avenida de Castelao, 20-Baixo 15704 Santiago de Compostela
Tlf/Fax: 981 570 099 Email:cerna@adega.gal
Edición: Ronda Fontiñas, 180 Entrechán. 27002 Lugo
Tlf: 982 240 299 Email: cerna@adega.gal