Cerna, revista galega de ecoloxía e medio ambiente de ADEGA, Asociación para a defensa ecolóxica de Galicia. Democrática, independente e sen ánimo de lucro, traballa en defensa do medio ambiente galego e global do que depende a nosa calidade de vida dende hai máis de 25 anos. " />
Páx. 3-4
Os que estamos pola defensa do medio ambiente non podemos esquecer o desastre ecolóxico acontencido desde o encallamento do petroleiro Mar Exeo ós pes da Torre de Hércules. De entrada sinalar que a verdade é decote máis revolucionaria ca mentira.
Páx. 27-28
O presente artigo recolle o Plan Hidrolóxico Norte I, os obxectivos dos Plans Hidrolóxicos, unhas pinceladas da lexislación ambiental e os criterios de calidade para a vida dos peixes.
Páx. 29-30
O río Miño é sen dúbida un dos patrimonios naturais máis importantes e frear o seu deterioro parece fundamental. Non só é ben natural, senón que del sumínistrase auga potable á cidade de Lugo. Outro tema á orde do día son os proxectos de encoros sobre os que amplía información este artigo.
CERNA Nº 76 - Espectáculos con animais
Páx. 26-29
Os servizos ecosistémicos son aqueles beneficios que o medio natural achega á sociedade. O axuste desta definición ao ámbito fluvial interprétase como os beneficios que un sistema fluvial (río) proporciona á poboación para o seu uso e goce. Pola súa parte, a restauración fluvial consiste, dito dun xeito simple, na recuperación das funcións ecolóxicas dun sistema fluvial que está degradado. Como é lóxico, aqueles sistemas fluviais degradados non poderán cumprir coa súa función de subministradores de servizos ecosistémicos. O grao de deterioro ambiental dos ríos a escala planetaria é moi alto, sendo moi preocupante nos países máis desenvolvidos economicamente.
CERNA Nº 76 - Espectáculos con animais
Páx. 30-33
Hoxe en día hai uns 3 millóns de persoas sen tratamento de augas residuais no Estado español, fundamentalmente en poboacións menores de 500 habitantes (Fonte: Centro de Nuevas Tecnologías del Agua CENTA, Sevilla). A diferente lexislación europea en materia de augas obriga aos estados membros a depurar axeitadamente as augas residuais de todas as poboaciónsantes do ano 2005, o que significa que imos con bastante retraso. Os sistemas convencionais utilizados en grandes poboacións non son axeitados para as pequenas poboacións, debido á necesidade de persoal especializado e aos elevados custes enerxéticos e de mantemento, que na maioría dos casos non poden ser afrontados polos pequenos concellos. Así, parece necesario procurar outros sistemas de tratamento de augas que sexan máis adecuados para estas poboacións. Os humidais artificiais, dos que versará este artigo, son un deles.
CERNA Nº 75 - E despois do Cumio de París, que?
Páx. 26-28
No país dos mil ríos a sociedade galega ten a obriga de protexer, conservar e valorar os sistemas fluviais. O dano infrinxido durante décadas aos nosos ríos é, por desgraza, rico e diverso, polo que temos o deber ético de arranxar o dano feito. Desde algúns países cunha maior sensibilidade ecolóxica estanse poñendo en valor interesantes iniciativas que invitan a mudar o xeito de xestionar os nosos espazos fluviais. Pero é tamén preciso un cambio de paradigma como sociedade que axude a preservar estes espazos naturais tan prezados que son os ríos. Este cambio de paradigma afecta desde a propia definición de río, ata o xeito de percibir os seus riscos ou da súa funcionalidade na nosa calidade de vida.