Plano Director de Acuicultura: A Xunta insiste nun modelo insustentábel e ruinoso para entregar a costa a empresas como PESCANOVA

17 de abril de 2013. A Xunta vén de apresentar o definitivo Plano Director de Acuicultura (PDA), o instrumento legal que permitirá á patronal acuícola asaltar a Rede Natura, comezando por Touriñán. Ducias e ducias de páxinas de infografías e retórica, ao estilo dos libros brancos fraguianos, para xustificar que toda a nosa costa é susceptíbel de acoler piscifatorías. Sen zonas de exclusión, sen medidas para reducir impactos sobre o territorio e os recursos naturais máis aló da cosmética, sen informe de viabilidade económica nen orzamento... A Xunta teima en apoiar o "sistema PESCANOVA", un modelo fracasado baseado na especulación, o produtivismo e a desregulación ambiental, cunha ínfima criazón de emprego. Semella que nin Feijóo nin Fernández de Sousa aprenderon nada da nefasta experiencia de Pescanova en Mira...

A planificación acuícola deste PDA está escandalosamente sesgada cara a acuicultura industrial en terra, esquecendo que o groso do sector e dos postos de traballo corresponden á acuicultura a flote, o marisqueo e aos cultivos mariños. Atende únicamente ás necesidades da industria, principalmente da patronal do peixe plano, nucleada arredor de dúas grandes transnacionais (Stolt Sea Farm e Pescanova), e non ás características e valores do medio receptor.

Neste PDA, para non "mollarse" e delimitar as áreas de desenvolvemento acuícola e as zonas de exclusión, acódese ao conceito "equilibrio entre regulación e flexibilidade", de xeito que as condicións de selección dun emprazamento veñen determinadas polo "momento temporal, a innovación tecnolóxica e o desenvolvemento territorial". Traducindo esta florida terminoloxía, significa que as piscifatorías irán onde lle interese á patronal e decida a discreción o conselleiro/a de turno.

Tendo en conta ademais que "a propiedade dos terreos corresponderá á iniciativa privada e que as actuacións levaranse a cabo por expropiación forzosa só no caso que sexa necesario” fica claro cal é o papel da Xunta: Eliminar molestos atrancos ambientais e sociais. Para iso fíxose o POL, o Plano Director da Rede Natura, declarouse a acuicultura "de interese público de primeira orde" e castrouse a lexislación de avaliación ambiental.

Para a Xunta "O PDAL non prevé a localización nin desenvolvemento de ningún establecemento en concreto, senón que é o marco estratéxico no que se deberán valorar estes" polo que "non é necesario recoller un estudo económico financeiro ao uso" nin establecer as "medidas necesarias para minorar os seus efectos negativos... que deben centrarse e diferirse, necesariamente, á fase proxectual". Sen unha análise nin de impactos nin de custos, a Xunta propón unha desregulamentación de facto da acuicultura galega, consagrando a discrecionalidade e cedendo o protagonismo de desenvolver o sector e xestionar o litoral ás empresas.

Resulta ben triste que na guía sobre os criterios de sustentabilidade e integración paisaxística que acompaña a este PDAL, despois de encher ducias de páxinas cunha variada serie de recomendacións que afectan á sustentabilidade dos proxectos, a Xunta pretenda resolver o impacto paisaxístico destes monstros con curiosas propostas para "ambientalizar" macroinstalacións como a de Cabo Vilán: Disposición en socalcos dos tanques de engorde, muros vexetais e redes de camuflaxe para agochar o cemento, moita pintura verde e zonas axardinadas entre as piscinas... Para Feijóo, o que non se ve, non pode causar dano!

Con este PDA, Feijóo aposta por unha acuicultura modelo Chile, Guatemala ou Indonesia: Desfeita ambiental, contaminación e man de obra escasa e precaria, sometendo o litoral aos intereses das empresas. Mais este PDA seguirá a ser outro "libro branco" ou campaña de publicidade fallida da Xunta, mentres os fundos europeos de pesca sigan excluindo a macroacuicultura industrial: Nin Stolt, nin moito menos Pescanova tal e como está nestes intres, darán un paso sen ter garantido o 50% de subvencións públicas.