6 de marzo de 2012. Logo de ter revisado polo miúdo o borrador da nova Lei de Caza sometido a información pública, ADEGA, FRUGA e a ORGACCMM vimos de solicitar da Xunta a retirada do actual anteproxecto. No documento de achegas conxuntas (175 Kb) as tres organizacións concluimos que o borrador é unha norma feita por e para os cazadores, que minimiza o papel da administración, xeraliza a discrecionalidade e entrega a xestión da fauna cinexética aos cazadores máis cavernícolas en detrimento doutros sectores e da sociedade en xeral. O borrador do PP, cociñado por dous avogados de Silvanus cun custo de 49.000€ é en esencia similar á lei de 1997, convintemente retocada para "liberalizar" a caza e reducir o papel da administración a mera tramitadora de permisos. Fronte a este despilfarro, ADEGA redactou unha proposta de nova Lei_de_Caza_(495 Kb) dende a sustentabilidade, que queremos achegar aos grupos políticos con custo 0 para a facenda pública.

Consideracións xerais ao actual borrador da Lei de Caza:

A exposición de motivos da lei non logra xustificar a necesidade de promulgar unha nova norma e derrogar a actual lei de 1997, existindo unha clara contradición entre os motivos presentados como necesarios para crear unha nova lei e o seu articulado. De feito, a maioría dos artigos do novo anteproxecto son similares á actual lei de caza e as modificacións introducidas perseguen a consecución dun novo modelo cinexético, a limitación da responsabilidade da Xunta polos danos do porco bravo e a maior facilidade para efectuar o control desta especie recorrindo á excepcionalidade como norma, ademais de introducir rebaixas normativas que permiten entregarlle de feito a xestión da caza a unha parte dos grupos de interese da actividade cinexética (neste caso os cazadores e máis en concreto a Federación Galega de Caza).

A nível de detalle podemos salientar como aspectos a ter en conta:

• Autoriza de forma discrecional competicións de caza fóra do período hábil, o que na práctica permite que se poida estar cazando todo o ano.

• Permite dentro de espazos naturais protexidos a declaración de explotacións cinexéticas comerciais de caza maior en superficies maiores de 500 has.

• Elimina a obriga de que os TECORES tiñan de ter contratado un servizo de vixianza.

• Introdúcense infraccións ficticias (penalizar á persoa propietaria que espante a caza presente nas súas terras dentro do desenvolvemento dunha cacería) que teñen por obxecto disuadir aos movementos cívicos que se opoñen á actividade cinexética na súa propiedade.

Carencias:

Entre as principais carencias podemos citar:

• Non concreta a capacidade dos axentes facultativos de medio ambiente para inspeccionar vehículos relacionados coa actividade cinexética.
• Non menciona a necesidade de formación dos axentes en materias relacionadas coa actividade cinexética.
• Non especifica a prohibición de repetir mancha nunha mesma tempada en coutos de caza maior abertos (art. 38, apartado k da Lei de Caza de Extremadura).
• Non recoñece a necesidade de expoñer as xustificacións e os datos científicos que respalden as solucións adoptadas cando se pretenda deixar sen efecto as prohibicións previstas na propia lei, especialmente no relativo ao control dos danos do porco bravo.
• Non se fala nada da necesidade de autorizar e controlar as soltas e repoboacións de especies cinexéticas polo órgano competente, para velar pola pureza xenética das especies e para evitar a propagación de epizootia, especialmente relevante na caza menor (art. 3.3. da Lei de Caza do País basco).
• Necesidade de articular un sistema eficaz de rexistro do rendemento de capturas en TECORES de caza maior, anualmente (“censo de caza”, no art. 8 da Lei de Caza do País Basco). Debe existir un artigo específico que concrete a obriga dos TECORES a proporcionar información veraz e detallada da relación de especies e capturas, alén da obrigatoriedade das memorias anuais. A consellería competente debería elaborar anualmente un Rexistro de Rendemento Cinexético en base ás memorias que cada ano lle presenten os TECORES. Este rexistro debe ser de consulta e uso público.
• Non se inclúe un artigo específico sobre a capacidade da administración competente de vedar un TECOR atendendo á necesidade de conservación das especies debido a circunstancias de especial incidencia sobre a fauna (incendios, por exemplo) (ver art. 16.7. da Lei de Caza do País basco).
• Non se condiciona a declaración e aprobación dun TECOR societario a que a sociedade que o impulsa presente un contrato de responsabilidade civil e un contrato de gardería cinexética, para visar ao comezo da explotación do couto.
• Non hai unha forte vinculación entre o aproveitamento cinexético coa sustentabilidade ambiental e coas normas vixentes en conservación da natureza.
• Non hai unha soa referenza á Reserva Nacional de Caza de Ancares, unha figura que se rexe por unha norma estatal dos anos sesenta e que precisa incorporarse á normativa autonómica.
• Non hai referenza a unha prevención activa que os danos das especies cinexéticas provocan nos cultivos e na rede viaria (accidentes). Hoxe en día esta é unha das principais facetas que ten que resolver unha nova lei de caza, e na redacción actual está completamente ausente (tanto na planificación como na xestión).

En resumo, o texto do anteproxecto presentado parece máis unha encomenda “ad hoc” das persoas cazadoras que un proxecto de lei que mira polo interese xeral. Neste sentido é preciso denunciar á rebaixa nas obrigas de cazadores e administración en detrimento do resto da sociedade, que é a gran prexudicada.

Por todo o expresado con anterioridade, as organizacións asinantes deste documento expresamos o total rexeitamento das nosas organizacións ao anteproxecto da Lei de Caza, e pedímoslle á Xunta a paralisación do proceso e a retirada do actual borrador para iniciar un novo procedemento transparente, participativo, coerente e rigoroso.

Compostela, marzo de 2012

ADEGA, FRUGA e ORGACCMM